On our way to Melbourne

26 december 2010

Boxing day

Vandaag is het boxing day, de dag na kerstmis. Dat wil zeggen dat alle cadeautjes die we kregen en waar we niet blij mee zijn, in een box stoppen en die aan de mensen geven die het niet zo goed hebben als ons. Of dat was vroeger toch zo. Als je nu aan de aussies vraagt waarom die dag boxing day heet, weten ze het niet. Het is een vrije dag en dat is het belangrijkste voor hen J sommigen denken dat het boxing day heet omdat een bekende bokser die dag een wedstrijd won J

Wij moeten geen cadeautjes in boxen stoppen, dus typen we snel nog een berichtje voor jullie en gaan we straks naar de chocolate factory! Een chocoladefabriek met Belgische chocolade! Dus ja daar moeten we naar toe! J En deze avond gaan we eens uit, de eerste keer sinds het begin van onze roadtrip!

Maar eventjes terug… het vorige bericht eindigde in Inverloch.

De dag nadien vertrokken we dus richting Bena, de gratis camping. Onderweg stopten we nog bij een wijngaard. Het weertje zat zeer goed mee, dus de wijngaard zag er prachtig uit! We proefden een aantal wijnen en genoten daarna in het zonnetje van een glaasje wijn met Australische kaas en crackers. In de wijngaard werden ook nog beelden tentoon gesteld, zo deden we nog een mooie verrassende wandeling in de wijngaard.

Daarna kwamen we dus toe in Bena, een camping in the middle of nowhere. Midden in het bos, midden in het groen, naast een klein beekje met een uitzicht op weiden vol koeien.

Gelukkig waren we daar niet alleen, we hebben daar prachtige mensen ontmoet…

Ontmoetingen…

100den ontmoetingen op 1 dag

Dagdagelijkse ontmoetingen   

De ‘Hello’, de ‘Hi’ tegen mensen die je tegenkomt tijdens een wandeling, op een camping, op straat… zonder een groter, verder gesprek te voeren

Vreemde ontmoetingen

Gesprekjes met mensen op de camping, in een winkel… Vreemde gesprekken waarbij mensen hun hele leven beginnen te vertellen en dan afsluiten met ‘Nu kan je in België vertellen over die dikke rare man die na zijn scheiding op reis ging naar Thailand en een paar jaar later terugkwam met een vrouw uit Thailand en nu woont op een camping maar toch nog ergens een huis heeft waar hij af en toe naartoe gaat en eigenlijk wel nog veel eigendommen heeft in Thailand…’ jip zo’n mensen, dat zijn  rare ontmoetingen J nuja die mensen hebben ook alleen maar goede bedoelingen door een gesprekje met je aan te gaan.

Warme ontmoetingen

Bijzondere ontmoetingen die je een warm gevoel geven vanbinnen, waar je nog een tijdje aan blijft denken, die blijven nazinderen, dat zijn prachtige ontmoetingen die meer dan echt aanvoelen. Ontmoetingen waarbij je beseft dat er toch heel wat mooie mensen hier op deze aardbol rondlopen.

Zo ontmoeten we al eerder Joss en ook op de camping in Bena ontmoeten we zo’n prachtig stel. Glenda en Phil (60+) en hun honden Rosie en Daisie. ’s Avonds staken ze een groot kampvuur aan en nodigden ze ons uit om bij hen rond het vuur te komen zitten. We werden verwend met cava en daarna koffie en koekjes! We babbelden uren aan een stuk en ze nodigden ons uit om bij hen te komen kamperen in Tasmanië. Toen ze de dag erna vertrokken, bracht ze ons nog een aantal tijdschriften, haar nummer, naam (want ze wil ons als vriend op facebook J) en het adres van de camping waar ze de volgende dagen zouden verblijven. Prachtig! Vooral ook super omdat we van plan waren naar Tasmanië te gaan voor werk… maar die plannen zijn snel gewijzigd toen we de prijs hoorden voor de ferry in Januari om naar Tasmanië te gaan… Meer dan 400 dollar, dat zou dus werken geweest zijn om de ferry te betalen, dus geen Tasmanië (of toch nu nog niet).

We bleven maar 1 dag op de gratis camping en ons plan was om naar een andere te rijden. Maar na autopech verloren we een paar uren en dus ook de zin nog veel verder te rijden en zo kwamen we terecht op een camping in Grantville. De dag erna reden we door naar Phillip Island om daar kerstmis te vieren.

Op vrijdagochtend kwamen we dus toe op de camping in Phillip Island. Omdat de zon scheen, reden we na een bezoekje aan het informatiecentrum meteen door naar het strand! Lekker bakken en niks doen (buiten stiekem loeren naar de vele surfers!). Daarna reden we door naar het centrum om daar iets te gaan drinken (het was tenslotte kerstavond!) We ontmoeten daar 3 jongen uit Rosebud, een klein dorpje in Morningston Peninsula. We hadden een fijne, gezellige middag met hen en ze nodigden ons uit in Rosebud en dus rijden we maandag naar… jawel(!) Rosebud.

Na ons cafébezoekje gingen we op zoeken naar een fijn restaurantje voor ons ‘kerstavonddinner’.

We kwamen in een Italiaans restaurant terecht en zo werd ons dinner het volgende: Kruidenbrood en lookbrood, gevolgd door pasta voor Patricia en pizza voor mij, gevold door een heerlijk Italiaans ijsje. Op kerstdag was het best wel raar… alles was gesloten hier, de straten waar leeg en verlaten. Iedereen was op kerstbezoek. Wij sliepen heeeeel lang! Tot 12u! Daarna namen we uitgebreid de tijd om ons klaar te maken en gingen we op zoek naar iets dat wel open was. Zo bezochten we het Nobbies centrum, een centrum waar ze je meer vertellen over zeehonden en waar je een mooie wandeling kan maken. De zeehonden zaten ver weg op eilanden, maar met een camera kon je ze wel zien. Daarna maakte Patricia risotto klaar en hadden we een lekkere kerstmaaltijd hier op de camping. Phillip Island staat bekend voor de kleine pinguïns van 30cm groot (als ze al zo groot zijn) en dus gingen we ’s avonds naar de pinguïn parade.

Wat houdt dat in… Je zit 2u in de kou op een bankje te kijken naar de zee en op een bepaald moment komen daar heel veel kleine pinguins uit die naar hun nest gaan om daar lekker te gaan slapen. Een prachtig natuurfenomeen waar ze iets toeristisch van gemaakt hebben, maar levensecht. De uren wachten hadden we er een fijne babbel met Italianen die nu in Duitsland wonen.

En dat was dus ons kerstweekend J volgende week dus eerst naar Rosebud en daarna door naar Melbourne voor Nieuwjaar!

Heel veel dikke kussen van mij, van down under en warme kerstknuffels!