Pïctures for you!

Dag lieve mensen

Hier weer heel wat foto's voor jullie:
https://picasaweb.google.com/Sfiesfia/HetLevenZoalsHetIsDeHostelDeel2

Veel plezier ermee :)
Sofie

Het leven zoals het is: Hostel Shiralee – Deel 2

Donderdag 24 februari

Dag lieve mensen

Druk druk druk J Wat een leven hier in Australië. Er is alweer een lange week voorbij sinds de laatste blog. En wat een week…

Het weekend na de laatste blog is er niet veel gebeurt, moest werken op zaterdag, zondag en maandag. Op maandag was het Valentijn, een groot verschil met Valentijn bij ons. Niet zo commercieel J en zeker onder de backpackers niet zo’n gedoe. Nochtans kreeg ik een zeer mooi Valentijnslied te horen ‘Sofie, Sofie, I love you, Sofie’… Dank u David. Cheng begreep het allemaal niet goed en dacht dat het ‘Sofiedag’ was en verkondigde dat dan ook aan iedereen die hij tegenkwam. Tot vandaag zingt hij nog steeds ‘Sofie, Sofie’ J

Op dinsdag hoefde ik niet te werken maar ik had mijn Franse vrienden beloofd om voor hen pannenkoeken te bakken en van het 1 kwam het ander en ’s avonds hadden we een ‘fête des crêpes’ ofwel een pannenkoekenfeest. We hebben ongeveer 150 pannenkoeken gebakken. We, Tom en ik, verkochten ze voor 70 cent. Elk kon zijn eigen pannenkoek ‘beleggen’, we hadden choco, jam, suiker, banaan, stroop, chocoladesaus en slagroom. De dag erna verkochten we de overgebleven pannenkoeken J

Die dag  besefte ik ook dat hoe groot Australië ook mag zijn, het soms benauwd klein kan zijn. Misschien herinneren jullie je nog dat op de eerste dag van de trip wij Duitsers hadden leren kennen, dat we die daarna tegen kwamen op de parking van de coles en daarna in het centrum van Melbourne? Raad eens wie ik tegen kwam toen ik mijn boodschappen deed voor de pannenkoeken J Hij kwam zelf gezellig meesmullen ’s avonds in de hostel.

Het was mijn vrije dag, maar na die vele pannenkoeken bakken, ben ik niet meer uitgeweest. Tom en ik waren uitgezongen, ik leerde hem namelijk het liedje ‘Pannenkoeken bakken’ in het Nederlands, dus besloten we in de hostel te blijven en samen met een aantal andere personen ‘Pictionary’ te spelen. We hebben heel wat afgelachen en het was een zeer gezellige avond.

Daarna mocht ik terug aan het werk tot zaterdagochtend. Er gebeurde niet veel, ik ging af en toe het stad in en in  de hostel was het vrij rustig in de avonden. Buiten de zatte gasten die ’s nachts terug komen en besluiten een feestje te geven op het koertje buiten J Daarvoor moet je een 5tal keren uit je bed per nacht J Hip hoi!

Maar op zaterdag kon ik dus lekker uit! Overdag ging ik naar het strand met een aantal mensen uit de hostel en ’s avonds gingen we opnieuw naar de Mustang J Blijft heel gezellig en tof daar met de liveband en wat deed het deugd om nog eens uit te gaan.

De dag erna was er een groot festival in Perth en heel wat mensen uit de hostel gingen er heen. 3u voor we vertrokken, besloten we er ook heen te gaan.

Goede keuze! Het was zalig! En wat een weertje voor een festival! The Ting things waren super! Faithless is een oude magere man en Rusko is mijn nieuwe prachtige ontdekking!

Ik kwam er ook de Ierse meisjes tegen die 2 weken geleden in de hostel verbleven en zij nodigden mij uit op een BBQ bij hen thuis. Het was heel fijn hen terug te zien. Jammer genoeg is een festival best duur en ben je de dag erna niet veel waard. Maandag was dus een hele lome, kalme dag J Het hoogtepunt van de dag waren de pureepatatjes die ik nog eens maakte voor Patricia en mij.

Op dinsdag was ik dus uitgenodigd op de BBQ van Sarah, Aine en Dee. Voor ik naar de BBQ ging, ging ik met Peter, Luke en Chris gaan vissen! Een hele grappige, gezellige dag. Veel hebben we niet gevangen en wat we hadden waren giftige vissen J Daarna kwam Patricia en trok ik nog even met Patricia het stadje van Fremantle in, mijn slippers gingen kapot en we reden nog door naar Cottesloe op zoek naar nieuwe slippers maar zonder resultaat. Zo ging ik ’s avonds op mijn blote voeten door naar de BBQ J Het was een hele toffe gezellige avond. De meisjes zijn supervriendelijk en ik zie ze zeker nog terug om eens uit te gaan ofzo J

Ondertussen heb ik benen waar ik liever niet naar kijk, geen benen voor een rokje, benen om van te wenen J Ik had last van ‘bedbugs’, de vertaling geef ik niet want die klinkt nog vuiler J Je zal wel weten waar ik het over heb wanneer ik ze beschrijf: ze zitten in je matras en bijten je overal zodat je overal rode bultjes hebt die heel hard jeuken en waar je aan krabt tot ze wondjes worden J

En daarnaast heb ik nog een mooie blauwe plek van ik weet niet waar! Ik kreeg wel meteen een nieuwe matras, maar ben er 90% zeker van dat ik er nog niet vanaf ben.

Ik heb ook nieuwe kamergenoten want jammer genoeg zijn Ophelia en Raf weg. Maar deze zijn ook heel vriendelijk, Michael en Marta uit Tsjechië. Ze zijn 28 en 29 en zijn hier met een studentenvisa, ze volgen hier Engelse lessen en zo kunnen ze ook wat rondtrekken door Australië.

We hebben nu heel wat Engelsen waar we het heel goed mee kunnen vinden. Peter, Luke, Chris en Anthony. Anthony vertrekt jammer genoeg zaterdag, maar de anderen blijven nog even en maandag gaan we samen op daguitstap naar Rottnest Island. Daar hebben ze beesten die een kruising zijn tussen een kangoeroe en een rat.

Ik blijf er nog steeds van verschieten hoeveel Ierse mensen hier zijn, maar zo blijf ik mijn Iers oefenen ;) haha! Blijft grappig wanneer ze antwoorden met ‘Wauw, jij spreekt beter Iers dan mij’.

Verder moet ik een nieuwe kleine camera kopen want die is niet veel meer waard  na een val op de grond en hij is ook al vrij oud en dat merk je aan de kwaliteit van de foto’s. Niet alleen mijn camera is gevallen, maar ook mijn gsm. Die viel niet op de grond, maar in het toilet J Komt ervan wanneer je niet gewend bent van rond te lopen met een gsm in je broekzak. Eerst wou die niet meer werken, maar nu werkt hij terug… of toch een beetje J Ik kan hem niet aan- en uitschakelen en ik kan geen telefoontjes zelf beëindigen, maar he… hij werkt!

Voor de rest beleef ik niet zoveel want ik moet heel wat centjes sparen en dus zuinig leven J Daarom opereerde Patricia me deze week in plaats van dat ik naar een schoonheidszaak ging J Ik lag in het midden van de slaapkamer op de grond zodat we voldoende licht hadden. Ik had en handdoek om in te knijpen en Patricia net naast mijn hoofd om 1 van de witte bolletjes rond mijn ogen te verwijderen. En het deed pijn! J Maar het is weg en dat allemaal dankzij Patricia J Merci ;)

De zoektocht naar nog een tweede job gaat niet vooruit, er zijn hier zoveel backpackers! En die zijn dus ook allemaal op zoek naar een job he… Ik hoop ook dat de auto snel verkocht is, want dat is ook een heel gedoe, zodat ik daarna snel kan verder reizen.

Niet zo’n lang bericht, maar er volgt snel een volgend J

Lieve mensen

Geniet, geniet, geniet

Dikke kussen

Sofie

Fototo!

Dag lieve mensen

Foto's foto's :)

Foto's van de grote weg tussen Adelaide en Perth:
https://picasaweb.google.com/Sfiesfia/TheRoadAdheadIsEmpty

Foto's van in de hostel:
https://picasaweb.google.com/Sfiesfia/HetLevenZoalsHetIsDeHostelDeel1

Geniet ervan!

Het leven zoals het is: Hostel Shiralee - Deel 1

Donderdag 10 februari 2011

Dag lieve mensen,

Dag 4 van mijn leven als receptioniste in de hostel. Ik heb naast receptioniste en nightmanager nog 2 baantjes bij. Ik ben nu ook kuisvrouw. Wanneer Maroeska (Een megalief Frans meisje en vriendin van Thomas die de receptie ook doet en Maroeska nu ‘Lieve klein’ noemt, jip Thomas leert Nederlands J) een dagje vrij krijgt, poets ik de hostel. Deze ochtend kreeg ik mijn ‘poetsopleiding’ van haar in het Frans J Nu heb ik 1 klein probleem… ik ben precies een ‘poetsmaniak’ geworden. Sinds we op de boomgaard verbleven bij het abrikozen plukken, poets ik veel te grondig en veel te veel! Het duurt dus dubbel zolang wanneer ik poets of Maroeska. (Mama, ik denk dat dat alleen in Australië zo is J)

Daarnaast heb ik nog een niet-betaalde job… en dat omdat ik ze mijzelf gegeven heb J Johannes kwam gisteren op het idee om vandaag naar het park te gaan en te BBQen, Sofie vond dat een goed idee en nodigde iedereen uit. Nu heb ik een BBQ te plannen voor 34 mensen… 34 mensen uit de hostel gaan mee naar de BBQ! En zo werd ik de evenementplanner in de Shiralee!

Maar goed, deze avond staat (normaal gezien) iedereen klaar om 6u30. Dan vertrekken we met z’n allen naar het park. Voor wie niet mee is op tijd, hangt er een boodschap in de hostel, een kaartje van de stad en mijn nummer J Voor we naar het park gaan, moet ik nog boodschappen gaan doen met Johannes en worsten gaan kopen, hamburgers, vegetarische hamburgers, brood, stokbrood, ajuin, … Daarna willen we nog snel een salade ineen ‘flansen’ en moeten we alle spulletjes verzamelen die nodig zijn voor onze BBQ. Nog heel wat werk dus J

Dat is het leuke wanneer je achter de receptie zit, je kent iedereen en je praat met iedereen! Het werk als receptioniste gaat heel vlotjes. Dag 1 werkte ik samen met Marcus en ’s avonds met Thomas en daarna alleen. Ochtend 2 opnieuw met Marcus, avond 2 alleen net als avond 3. Avond 2 was superdruk en best vermoeiend. Je moet heel wat denken en dat is lang geleden… Je moet zeker zijn dat je niemand buiten zet, dat je niet 2 mensen in 1 bed propt enzovoort… Avond 3 was… veel te kalm J Maar het werk gaat dus goed en mijn baas hoeft niet te klagen want ik heb steeds 10 tot 20 dollar teveel in mijn kas… hum? De eerste nacht lieten ze me met rust J Deze nacht daarentegen was een zottekotje. Ik werd om 1u wakker gebeld, maar was net te laat. Ik dacht dat er misschien iemand aan de deur stond omdat er ’s nachts nog een gast ging komen. Ik deed de deur open maar er was niemand. Patricia zit in de keuken met de Engelsen, dus ging ik nog even bij hen zitten maar toen besefte ik dat ik zelf mijn sleutels in de kamer vergeten was. Nu goed ik heb dus nog een nieuwe gast geholpen, kamerdeuren moeten openen… en dan kon ik slapen J

Vrijdag 11 februari ’11

De dag na de BBQ J En de BBQ was meer dan geslaagd!!! Mensen van wie je het niet zo snel zou verwachten, kwamen me meerdere malen bedanken voor de gezellige avond! En mensen die nog niet zo heel lang in Australië waren, kwamen me zeggen dat het hun beste avond tot nu toe in Australië was. Uiteindelijk waren we met iets meer dan 36 personen.

’s Middags trok ik naar de winkel met Johannes en Tristan. We hadden een budget vastgelegd en iedereen zou 4 dollar betalen. We vonden alles, behalve hamburgers! En we hadden er 70 nodig J Dus mocht ik nog snel rennen naar de andere winkel verderop.

Iets na 6u30 vertrokken we hier. In de hostel had ik samen met Marianne (Mama) de salade gewassen. Ongeveer 30 mensen vertrokken hier op hetzelfde moment. Een leegloop in de hostel! De zakken met eten, messen… stonden klaar aan de deur en iedereen nam een zak mee. Een stop in de bottle-o voor wat wijn en op naar het park. Een hele lange wandeling, een uur later waren we er J

We hadden 2 bbq-platen, een aantal bankjes en heel veel gras. Iedereen begon spontaan te helpen en iedereen had een heel gezellige tijd. We hadden voor elk 2 hamburgers met broodjes, salade, tomaten, ajuin en saus! En daarna nog een worstje tussen brood met ajuin en chips, heel veel chips! En dat voor enkel 4 dollar J Iedereen had voldoende eten en we hebben zelf eten over, nog worstjes voor een heel weekend! En we missen 1 dollar J Dikke duim voor onszelf! Een geslaagde avond in het prachtige Kings park met een prachtig zicht op de stad.         

Mensen komen, mensen gaan…      

(Dit stukje gaat over de vele gasten in de hostel deze week en is voor de vele (?) lezer die een beetje nieuwsgierig zijn J)

Marianne en Guido – Ik begin met hen omdat ze super zijn! Ze komen uit Zwitserland en hebben 2 kleinkinderen. Ik weet niet hoe oud ze zijn, maar ik weet dat ze ouder zijn dan 55 J Ik gok rond de 60. Ze waren de oudste deelnemers aan de BBQ en in de hostel toonde ze me trots voor hoe ze ’s avonds op het gras zou zitten. Bij het betalen van een pintje kreeg ik een stuk chocolade extra en op de BBQ ging ze meerdere malen rond met ‘Echte laber lekerlie’ ofzo J Ik hou van haar! We noemen haar mama en Guido spreekt me altijd aan in het Duits omdat hij weet dat ik het versta J Ze helpt me bij het opvouwen van de was en geeft de jongens onder hun voeten omdat zij me niet helpen J Ze heeft me meerdere keren bedankt voor de BBQ en tientallen knuffels gegeven. Ze is net vertrokken, ik heb meerdere keren 3 kussen gekregen en ze gaat me een mailtje zenden J

Jan en Marco – Mijn Duitse vrienden. Al van dag 1 in de hostel kom ik goed overeen met hen. Ze geloofden wel niet in mijn BBQ :o En wouden niet deelnemen, maar wanneer ze later zagen hoe goed alles verliep, moesten ze toch toegeven dat het me gelukt was. Ze leren me opnieuw wat Duits, maar mijn Duits is nog niet zoveel beter J

Tom, Carl, Sean en Fiona – Mijn Ierse vrienden die mij Iers leren J Ze zijn reeds vertrokken en hebben nu hun eigen appartement. Darran, Connor en James – De opvolgers, 3 Ieren die er best wel stoer uitzien maar mij gisteren 3 keer bedankt hebben en proficiat gewenst hebben met de BBQ. Ook zij zijn vandaag vertrekken, maar nog Ieren genoeg J Sarah, Dee, Ania en Anne-Marie zijn hier nog. Ze arriveerden 3 dagen geleden in Australië en hebben gisteren heel wat geholpen op de BBQ. Ze waren zo blij dat we ze gevraagd hadden. Ieren zijn toffe mensen maar ze praten heel plat en zijn vaak moeilijk te verstaan J

Cheng – Cheng is grappig! Maar zo grappig! Cheng komt uit Taiwan en is juist toegekomen in Australië. Hij spreekt niet goed Engels en hij is mijn grote fan. Sinds hij mijn naam weet en ik hem meevroeg naar de BBQ, loopt hij de hele tijd achter mijn gat en hij vroeg zelf om een foto met mij J Hij noemt mij ‘Sufei’, dat is mijn Chinese naam blijkbaar J Hij begint altijd luidop te lachen als ik iets zeg of herhaalt wat ik zeg J Hij begrijpt er niet van, maar deze avond gaat hij mee dansen… denk ik! België, daar heeft hij nog nooit van gehoord. ‘Wat is België? Is dat een land?’ Als je hem nu vraagt wat België is, dan zegt hij ‘Sufie is Belgium’ J

Sebastian – Uit Zweden, hij is net vertrokken. Een heel enthousiast persoon. Hij maakt vreemde geluiden en lacht de hele tijd. Hij is een hele goede skater in Zweden en vraagt de hele tijd om liefde en knuffels J

Amaury, Toby en David – Onze zangers en gitaarspelers in de hostel. Iedere avond zaten ze gezellig samen om gitaar te spelen en te zingen. David is en fransman en wanneer hij Engels spreekt, volgt na ieder woord ‘eum’. Maar wanneer David ‘The gorillaz’ zingt, komt er geen enkele keer ‘eum’ in voor J Super. Op dit moment hebben we geen enkele gitaar in de hostel… stilletjes J

Tristan en Johannes – Frankrijk en Duitsland, mijn helpers bij de BBQ. Johannes is de mede-bedenker J en Tristan onze helper haha! Tristan is een 30-jarige, supervriendelijke jongeman J Heel vriendelijk en behulpzaam. Johannes is een 20-jarige reiziger die net een deeltje Azië heeft gedaan, Australië, Nieuw-zeeland en die straks terug gaat naar Azië en daarna naar Zuid-Afrika. Wauw! Al die jonge Duitsers die je ontmoet die zo ver reizen en zoveel zien! Dat hebben we precies niet in België.

Tobiasje en Thijske – Mijn Nederlandse vrienden. Thijske is al vertrokken. Hij werkt nu als een kok in Albany. Tobiasje werkt in een fietsenwinkel als fietsenmaker J Ik weet niet waarom maar ik vind dat heel hollands J

Laten we het hier even bij houden J Er zijn zoveel mensen, maar deze springen er een beetje uit J

Lieve mensen bedankt om alles te lezen. J

Ik hou van jullie

Dikke kussen

Sufei

Goodmorning, how are you? You had a good night? Oh goodmorning, what`s the crack? Oh hi! :)

Dinsdag 8 januari

Dag lieve mensen!

We zijn in Perth!  En wat een lange rit! We deden er 2 dagen een half over en we reden van half 7 ’s ochtends tot ongeveer 9u ’s avonds. We tankten 3 maal per dag… Duur duur! Want de benzine was duurder dan bijvoorbeeld in Victoria.

Onze rit was nogal eentonig, maar het is een rit die we niet snel zullen vergeten en die we waarschijnlijk nooit meer gaan doen, niet hier en niet ergens anders! We reden ongeveer een 3000km en je zag enkel bomen, bomen, en eum bomen. Het landschap waar we door reden, bestond uit 3 kleuren: oranje, bruin en vuilgroen 

Ongeveer dan toch  Hier en daar iets anders. Zo zagen we een vrachtwagen vol met kamelen, ons hoogtepunt van dag één! Heel grappig zicht en iets anders dan de vrachtwagens die bij ons thuis vertrekken vol met varkentjes. We kwamen ook een paar kreken tegen… zonder water  En we zagen heel wat afsluitingen om kangoeroes tegen te houden zodat ze niet op de baan terecht komen, jammer genoeg kwamen we heel wat kangoeroes tegen die wel op de baan terecht kwamen en die dat jammer genoeg niet overleefd hadden. We kwamen heel wat dode kangoeroes tegen…

Er waren bijna geen huizen te vinden, af en toe een klein dorpje in South Australia. Tussen de dorpjes kwam je kerkhoven tegen. Vrij raar, want vaak waren de dorpjes een heel stuk verder. We kwamen ook een ander soort kerkhof tegen, een kerkhof voor auto’s in the middle of nowhere.

Om eerlijk te zijn hebben we een klein beetje vals gespeeld…  Maar het was van moeten! We hadden benzine nodig en het dichtste tankstation was 50km verder maar in de richting van de kust, dus in South Australia reden we ook nog een stukje naast het water.

We leefden zeer goedkoop (buiten de benzine dan ) zo zaten we rijstkoeken te eten voor de deur van de mc donalds  en we trakteerden onszelf 1 keer op een bakje frieten, want die hebben wij zeker 1 keer in de week nodig!

’s Ochtends en ’s avonds hadden we een prachtige lucht en sprookjesachtige zonsondergangen en –opgangen met roze wolkjes. Er vlogen tientallen papegaaien voor onze auto en overal kwamen we mooie vogels tegen. Vooral vogels en omdat wij niet zo goed zijn in ‘vogelkunde’ gaven we ze namen.  Zo zagen we heel veel grote parkieten, groene parkieten met oranje. We zagen ook papegaaien en kaketoes, en mooie duiven (fijne duiven met bruin) en ’s ochtends zagen we hoog in de lucht heel wat roofvogels en dan had je nog de enge vogels  Waarschijnlijk raven ofzo, grote zwarte enge vogels.

Lang in de auto, is lang naar muziek luisteren. Maar ¾ van de rit hadden we geen bereik en zong Jacques Brel ons ‘Kom dans met mij vriendin, kom hier, kom hier…’ en zongen wij lekker vals mee met ik-weet-niet-wie over een eiland in de zon, met hier en daar, zeg jij me waar een beekje en een bron! Een eiland waar iedereen nog weet waarom de liefde liefde heet 

We kwamen heel wat vrachtwagens tegen en dat was meestal wel een eng gevoel. De vrachtwagens zijn hier heel hoog en zien eruit als de vrachtwagens in de film  Ze zijn vaak ook vrij lang en geven veel wind wanneer je passeert. En da’s eng 

Toen we de grens van South Australia overgingen naar West Australia hadden we grenscontrole en vlogen Patricia haar banaantjes in de vuilbak. En toen we wat verder waren hadden we alcoholcontrole en na de controles waren we volledig klaar voor de nullabor. De nullabor is de grote weg tussen de grens en Perth, een weg die ik mij voorstel bij het liedje ‘The road ahead is empty’  Want die was vaak ‘empty’. We kwamen niet veel auto’s tegen, maar als we er tegen kwamen, waren de mensen altijd heel vriendelijk. Iedereen zwaaide naar iedereen  Alsof ze blij waren eindelijk nog eens iemand te zien. Een stukje van de nullabor is het langste rechte stuk baan in Australië, maar liefst meer dan 146.6km rechtdoor rijden… Je verschiet wanneer je plots een bocht in de verte ziet 

Je hebt dus veel tijd om vals te zingen en te denken… denken aan de afgelopen week, hoe prachtig die was en hoe prachtig de mensen waren die we er ontmoet hadden. Ik verliet Hahndorf met een warm gevoel, het is grappig hoe snel je ‘gehecht’ geraakt aan mensen, hoe snel je ze in je hart ‘zitten’. 

Op de kaart zie je hier en daar een klein dorpje staan, de dorpjes bestonden uit: een tankstation  Telkens werd aangegeven hoe ver het volgende tankstation was en dat was vaak honderd km verder. En zoals ik waarschijnlijk al eerder zei, de benzine was er nog duurder!

Maar goed, ondertussen zijn we toegekomen in Perth! :D Hiphoi! We verblijven in een hostel ‘Shiralee’. En sinds gisteren ben ik hier ook aan het werk, ik werk als receptioniste en als night manager. Als receptioniste verdien ik geld, als night manager krijg ik gratis accommodatie. Ik werk 7 nachten op 14 en krijg 14 nachten gratis accommodatie en daarna begin ik aan een nieuwe 7 nachten  ’s Nachts hou ik enkel de telefoon bij me en kunnen mensen me komen wakker maken als er iets is. En ja, ze bellen me ’s ochtends wakker! Om 7u… wie gaat er nu om 7u op zoek naar een kamer 

En receptioniste… Love it  Mensen inchecken, uitchecken, airport service bellen, lakens wassen, ontbijt klaarzetten, telefoontjes opnemen… Heel fijn om met iedereen die toekomt een praatje te slaan. Natuurlijk moet ik er wel voor zorgen dat de boekingen kloppen, centjes op tijd binnenkomen… Hier zit ik dan achter mijn bureautje, te wachten tot iemand binnen komt of iemand me nodig heeft  Deze avond zitten we opnieuw vol, we hebben ook niet zoveel kamers, 17 in totaal. Kamers met 6 bedden tot kamers met 2 bedden. Super om in zo’n kleine hostel te zijn, iedereen kent iedereen en praat met iedereen… net als ik en zeker nu achter de receptie! Ideaal baantje dus voor me 

We hebben een aantal Duitsers, o.a. Jan en Marco die mij mijn Duits wat helpen opfrissen. Ik leer ook ‘Iers’  ‘Dear squisch, connestetattu’ ofzo spreek je het toch uit  in totaal al 12 zinnen haha! Mijn Ierse vrienden hebben nu een eigen appartementje en ik ga ze zeker nog eens bezoeken. Er zijn ook heel veel… jawel Fransen! En dat vindt Sofie leuk :D Ook de andere jongen die de receptie doet, spreekt Frans. Gisteren kreeg ik in de voormiddag uitleg in het Engels van de baas en ’s avonds in het Frans  Mensen die Frans spreken, spreken mij ook in het Frans aan wanneer ik in de receptie zit. En natuurlijk mogen we onze vrienden de Nederlanders niet vergeten en heel wat Zweden.

Mensen begrijpen niet goed wat België is en wat Vlaams is  Een Chinees meisje had nog nooit van België gehoord en zelf heel wat Fransen en Duitsers begrijpen niet dat Belgen en Nederlanders met elkaar kunnen praten in een andere taal dan het Engels 

Je ziet, ik zit hier weer goed…  Volledig mijn ding… opnieuw! Gelukkig zitten wij hier goed, want zoals jullie waarschijnlijk op het nieuws hebben gehoord, raasde er een cycloon door Queensland en naast Perth zijn heel wat bosbranden.

Patricia heeft waarschijnlijk ook werk gevonden, morgen mag ze gaan proberen. Haar werk is wel wat verder van hier en daarom zal ze ook niet in de hostel blijven. We hebben ook besloten om daarna apart te reizen en zij zal de auto volledig overkopen. Het is makkelijker zo omdat we beide niet goed weten wanneer we Perth gaan verlaten en wat we erna gaan doen.

Ik heb een hele fijne tijd met haar gehad en die heb ik nog steeds! Ik heb heel wat van haar geleerd op verschillende vlakken  Ik ben er zeker van dat ik ze nog terug zie wanneer ik terug in België ben!

Vanuit het o zo warme Australië stuur ik jullie allemaal heel veel kusjes!

Ik hoop dat de foto’s er snel aankomen! 

Veel liefde

Sofie

Als jullie je afvragen wat de vierkantjes zijn... die moeten eigenlijk :) zijn!