Foto!

Foto foto foto!

Vervolg van een zalig verblijf in Hahndorf!
De foto's:
http://picasaweb.google.com/Sfiesfia/Hahndorf3

Dikke kussen!

Feeling hot hot hot!

Maandag 31 januari

Dag lieve mensen

Heet, heet, heet!

Het water stroomt van ons gezicht ook al doen we niets! Want vandaag doen we niets buiten de keuken dweilen, paardjes water geven en liggen zweten in de zetel voor tv… want hier is het tenminste nog ietsje koeler J

Het is vandaag tussen de 40 en de 45 graden en dat was het gisteren en eergisteren ook.

Wauw! Heb ik waarschijnlijk nog nooit meegemaakt in mijn leven! J

Zolang we de sirene niet horen is het goed. Wanneer we de sirene horen, betekent het dat het ergens in de buurt brandt. Dan moeten we snel opzoeken waar het is en met een beetje geluk is het niet in de buurt.

Onze week bij het gezin van Sarah en Mark zit erop en morgen vertrekken we uit het prachtige Adelaide Hills! We hebben niet de hele week liggen niksen in de zetel, we hebben er een hele actieve week opzitten! Kan je trouwens zien aan mijn schoenen die klaar zijn voor de vuilbak!

In de tuin van Sarah en Mark stond onkruid dat langer was of mezelf, nu niet meer! J En wat heb ik er mijn plezier in gehad! Jaja oma, ik tuinier graag! Of toch voor eventjes J Patricia lachte zich een breuk met me toen ik een volledig bosjes ‘daisy’s’ aan het afknippen was, het zweet drupte van mijn gezicht en ik zag goed zwart.

De tuin kreeg dus een kleine opknapbeurt, net als de schuur en het kippenhok. Op de teenslippers met de rok aan, het kippenhok uitkuisen J Ook binnen was er heel wat werk, gelukkig maar als het zo warm buiten is. Twee ruimtes in hun huis krijgen een nieuw kleurtje. Het behangpapier mocht er allemaal af en de muren kregen een wasbeurt.

De arena waar de paardjes reden, hebben we met een tractortje terug wat effen gelegd en verder hebben we ook een aantal keer gebabysit op Harry. Net als op Australia day. Op woensdag was het hier Australia day, dan is er heel wat te doen, maar wij zijn dus thuisgebleven bij Harry. Omdat de kippen van vrienden in hun hok moesten ’s avonds, mocht ik met de auto van Mark naar daar rijden. En wat hou ik van die auto J Een grote jeep, die zo gemakkelijk rijdt en zit. Een ‘automatic’ waarbij de zetels achteruit schuiven wanneer je de deur opendoet en terug naar voor wanneer je erop zit!

We hebben hier dus heel wat gedaan, maar ook heel wat toffe dingen! Op zaterdag gingen we met Mark, Sarah, Harry en zijn vriendje Henry naar het strand en daarna gingen we fish and chips eten.

En gisteren hadden we ook een prachtige dag! Toen mochten we door de prachtige Adelaide Hills rijden van wijngaard naar wijngaard als promogirls!

Het is hier prachtig mooi! Echt waar, veel beter dan de grote stad! Hier zou ik kunnen wonen sie! En met dat warme weertje was het vakantiegevoel op en top! Zalig! We hebben zoveel mensen ontmoet en gezien, we hebben leren wijn proeven als de echte, we hebben korting gehad op ons eten, en heel veel wijn gedronken J Gelukkig reed Patricia!

Terug in de pub hebben we er genoten van de livebands en de mensen die wij uitgenodigd hadden die dag. Patricia had in België een koppel ontmoet die een jaar lang in Adelaide wonen voor hun werk en zij kwamen gaar bezoeken in de pub. Ook daar heb ik nog wat reclame gemaakt voor de pub en ben ik van tafel naar tafel gegaan met briefjes om lid te worden van de mailinglist. Ik heb mij geamuseerd J Echt zalig en het personeel is gewoon super, jammer dat we hen niet meer zullen zien want ze voelen reeds als goede vrienden aan! En jip ‘I’m a legend!’ J

Ik heb hier ook iets nieuw leren klaarmaken: fritatta! Lekker lekker J En omdat ons bezoekje aan de Belgian beer bar ons zo had teleurgesteld, maken we deze avond mosselen klaar op Belgische wijze met verse ‘zelfgesneden’ frietjes J

Ik heb genoten van mijn tijd bij Mark en Sarah! Wat een geweldig gezin, heel vriendelijk, super gewoon. We hadden een goed bed, lekker eten en een deftige douche! Ook is onze auto terug helemaal in orde! We hadden geen alternator nodig, maar gewoon een nieuwe batterij. We hadden blijkbaar een slechte batterij gekocht, maar na een telefoontje naar de eerste garage, hebben we een nieuwe batterij zonder er ook maar iets voor te betalen! Gelukkig maar! J

We zijn dus volledig klaar om de grote rit naar Perth te doen! Want ja, we hebben beslist niet hier te blijven maar naar Perth te rijden! 3 dagen rijden door woestijn, 3 dagen op een rechte baan met af en toe een kronkel om niet in slaap te vallen. Ik kijk er eigenlijk wel naar uit, want deze rit is een rit die ik waarschijnlijk nooit meer ga kunnen doen. Waar kan je nu nog 3 volledige dage rijden door een woestijn, steeds rechtdoor? We hebben in Perth een hostel gevonden, waar we kunnen werken voor accommodatie of voor geld. Het hangt ervan af, als je werkt als nachtmanager, werk je voor accommodatie. Als je werkt als receptioniste, werk je voor geld. Ik zou daar graag een langere tijd blijven en nog een job erbij zoeken. We gaan dus niet naar het Wwoof-gezin in het zuiden van Perth met de alpaca’s maar centjes gaan verdienen in de grote stad. Ik heb genoten van het reizen tot nu toe, nu is het tijd om wat te werken J Maar ik ben er zeker van dat ik ook daar blijven genieten van mijn verblijf in Australië!

Ik hoop dat jullie straks genieten van de nieuwe foto’s!

Heel veel dikke kussen van Down under!

Sofie

En oja, ik weet niet of ik dit op mijn vorig bericht vermeld heb, maar Karen en John (het gezin in Sydney), zijn genomineerd als het beste gastgezin van de maand. En dat door mijn beoordeling die ik opgezonden heb J

Picturetime!

Weer heel wat foto's van prachtige taferelen!

Abrikozen plukken in Kyabram:
http://picasaweb.google.com/Sfiesfia/MijnLieveAbrikoosjes

The Great Ocean Road:
http://picasaweb.google.com/Sfiesfia/TheGreatGreatOceanRoadUpToSouthAustralia

Hahndorf bij Wooff-familie:
http://picasaweb.google.com/Sfiesfia/VerblijfInHahndorfBijWooffFamilie

Geniet!
Sofie

Langs de kust, over de heuvels, langs de wijngaarden...

Dinsdag, 25 januari

Dag lieve mensen!

Eindelijk nog eens tijd voor een groot verslag! Want er is alweer zoveel gebeurt!! Zoveel verandert, zoveel gebeurt, zoveel gezien, zoveel mensen ontmoet!

En zoals jullie in het vorig bericht gezien hebben, veranderen onze plannen ook voortdurend!

Maar eventjes terugkeren naar de Great Ocean Road! Ik vond het al schitterend en het werd enkel nog beter! Wat een wereldwonderen! Volgens mij zijn er meer dan 7, ze moeten maar eens de Great Ocean Road doen. Wat de natuur daar gecreëerd heeft…

De 12 apostels, stukken die van de rotsen zijn afgescheurd en weggeschoven zijn in de oceaan. De London bridge, waar een stuk rots in het water viel waardoor er geen verbinding meer is. Wortels zichtbaar tussen de rotsen van bomen die daar 1000 jaar geleden stonden. Prachtige schelpen, prachtig koraal en prachtige rotsen na 366 trappen naar beneden op Wreck Beach. Gebergten gevormd door vulkanen, waardoor je over scherpe, kleine rotsen loopt. Het Blue Lake met een blauw waarvan je nooit verwacht had dat je het ooit zou zien, schitterend blauw als in een sprookje met daarnaast Valley Lake met zijn groene water. Rechts blauw, links groen, beide prachtig glinsterend van de zon. Sprookjesachtige zonsondergang, prachtig gevormde rotsen en een zeehond spelend in het water in Southend. Ik zag ook mijn eerste koala’s in de vrije natuur. We zagen en mama en een kleintje en ze waren zo actief! Wat verder zagen we dan wat koeien die zelf besloten wanneer ze de weg overstaken J En ga zo maar door en ga zo maar door… Je moet de foto’s maar eens bekijken dan zie je het zelf wel!

We kwamen op heel wat plaatsen en we reden na de Great Ocean Road zelf nog een stukje verder langs de kust. We sliepen op een parking met nog 6 andere auto’s vol backpackers in Port Campbell en werden jammer genoeg wakker met een auto die even niet meer mee wou! Met wat hulp van wat Duitsers, wat Fransen en een Engelsman, kregen we onze auto weer aan de praat. Toch mankeert er nog iets aan, want ook nu start hij niet meer. We hebben waarschijnlijk een nieuwe ‘alternator’ nodig. Wat een autospecialist word ik nog J. We verbleven dan ook nog op een gratis camping midden in het bos in Narrawong en op een parking in Southend. Geen douches dus en veel bushtoiletten. Wat je je daarbij moet voorstellen? Een toilet zonder spoelknop, met daaronder één grote container… ruikt lekker frisjes… J Omdat we ons dus niet konden douchen, gingen we op een ochtend naar het zwembad J Om wat baantjes te zwemmen en daarna een lekkere douche te nemen. Op de parking in Southend dacht ik dat de auto ging kantelen. Wat een wind! We bezochten ook nog een klein dorpje, Princetown. Het dorpje bestond uit 2 straten, waarvan 1 met huizen en 1 met een pub en een winkel, en een grote camping. We bezochten ook Warnambool en daar ging we gaan rondsnuisteren in een retrowinkel, zalig! J   

Ik heb 2 dagen zelf gereden op de Great Ocean Road, om de 2 minuten een bocht of meteen de ene na de andere. Op en neer en draaien en wauw J Wat een baan, prachtig. We kwamen vooral heel veel Duitsers tegen en Fransen, verbazingwekkend weinig Nederlanders J

Toen we Mount Gambier uitwaren, waren we in South Australia! Staat 3 na New South Wales (Sydney) en Victoria (Melbourne). En het grappige was dat we een half uurtje terug in de tijd keerden J In South Australia is het dus een half uurtje vroeger dan in Victoria. Toen we SA binnenreden, werden we opnieuw verwend met prachtige zichten en landschappen. Het eerste wat mij hier opviel waren de vele sparren en dennenbomen. Heel groen dus langs de baan. Daarnaast zagen we opvallend veel zoutvlaktes en dat in alle kleuren! Van vuilbruin naar mooi roze!

Adelaide is de grootste stad in South Australia, en wij verblijven nu in Adelaide Hills. Meerbepaald in Hahndorf. Hahndorf is het oudste Duitse stadje in Australië. Het is echt een heel gezellig stadje en toen we toekwamen was het juist de toer down under, de tour de France in Australië zeg maar. Overal hingen ballonnen, slingers, fietsen… Ze hebben prachtige kleine winkeltjes en de mensen hier zijn supervriendelijk.

Wij verblijven hier bij een familie. We zijn nu WOOFFERS, ofwel ‘Willing workers on organic farms’. Een echte ‘farm’ hebben ze hier niet. Ze hebben een groot huis, een grote tuin en 4 paarden. Ik ben niet zo’n paardenfan, maar Patricia rijdt al een aantal jaar paard. Ze geniet er dus zeer hard van om terug te kunnen rijden. De mama en de papa zijn begin de 50 en heten Sarah en Mark. Ze hebben 2 kinderen, Daisy 13j en Harry 8j. Ze zijn schitterend! Harry is zo grappig!

Ons werk hier is vooral tuinieren. We hebben heel wat boompjes terug rechtgezet na de regen die ze hier hadden en we hebben ze een ‘huisje’ gegeven als bescherming. We wieden onkruid dat giftig is voor de paarden en we hebben al een paardje gewassen.

Sarah en Mark zijn ook mede-eigenaars van een prachtige countrypub! Stanley Bridge Hotel. Een oudere pub in het dorpje hiernaast tussen de wijngaarden. Daar hebben we de hele tuin bevrijd van het onkruid en we hebben er alle muren geschrobd en de ramen gelapt. Daar werken we dus ook wat J Het werk dat we hier doen wordt niet betaald, in ruil voor het werk krijgen we eten en accommodatie. Zondagavond was er een optreden in de pub. 4 jonge kerels. De jongste is 15 en ziet er 12 uit en de oudste is 20. Maar wat een talent dat ze hebben! We genoten van een prachtig optreden en gratis eten en wijn de hele avond lang J Fijn om in de pub te werken!

De mensen die er werken (mede-eigenaars en werknemers) zijn ook prachtig! Hele toffe mensen.

We zijn gisterenavond samen met hen uitgeweest in Adelaide en we mochten bij hen blijven slapen. We kregen vandaag zelf een dag vrijaf van Sarah en Mark! Ze zijn super! We hebben het hier goed getroffen. De mensen die er werken zijn wel tussen de 30 en 45, maar geen probleem voor mij, ik ben gewoon het jonkie J We hadden gisteren dus een heel fijne tijd samen. En vandaag brachten we met één van hen een bezoekje aan de Belgian Beer Pub ‘Oostende’. En we hebben zelf gesolliciteerd! Zoals ik zei, plannen maken is moeilijk! J Ik hou het voorlopig bij het plan dat ik zoveel mogelijk van Australië wil gezien hebben! Want misschien blijven we wel even in Adelaide. Er komt namelijk een festival aan dat blijkbaar echt de moeite is.

Adelaide is eerder een kleine stad in vergelijking met Melbourne en Sydney en niet zoveel cultuur en dingen om te bezichtigen, maar er wonen dus schitterende mensen en de stad voelt heel vertrouwd aan. De Hills daarentegen zijn ook prachtig! Precies Frankrijk! Heerlijke wijn waar ze heel fier op zijn, heel wat wijngaarden, heuvels, zon en zonnebloemen! We gaan hier een prachtige week tegemoet en wie weet zelf nog een langere periode.

Zondag werken we voor en in de pub. We zijn gepromoveerd tot promogirls J Er is hier dan namelijk een festival in de buurt (SA  - Festival state) Heel wat pubs in de wijngaarden organiseren dan optredens. De mensen hebben een wijnglas en rijden van pub naar pub om wijn te proeven. In onze pub hebben we de ‘afterparty’. Onze auto wordt volgetankt en wij rijden ’s ochtends van pub tot pub met flyers. We moeten de werknemers motiveren en uitnodigen om naar de ‘afterparty’ te komen. Wedden dat we dat goed kunnen J Daarna gaan we terug naar de pub en helpen we in de bediening en achter de bar, wedden dat ik dat ook goed kan? J In de pub kan je gewoon iets komen drinken, maar ook heerlijke maaltijden eten, dus kom maar eens af he!

Zoals je ziet, hebben we het hier dus weer getroffen! Wat na deze week komt, weten we nog niet want plannen maken is niet simpel! J

Weer veel om naar uit te kijken!

Still having the time of my life, oh I like it!

Vele warme groetjes van hier beneden en veel liefde

Sofie

Plannen plannen

Zondagmorgen 23 januari, half 2

Plannen

Plannen is gemakkelijk:

Morgen (straks dus binnen een paar uurtjes) kruip ik uit mijn bed

Ik neem een douche, ik trek mijn werkkleren aan

Ik wens Sarah, Mark, Harry en Ned een goedemorgen

Ik help het ontbijt klaarmaken, ik eet

We rijden naar de pub, ik werk in de tuin

Ik wens Patricia een goedemorgen wanneer zij terugkomt van het paardrijden

Na het werk in de tuin rijden we terug naar huis

’s Avonds keren we terug naar de pub, we genieten van het live optreden

Zie je… plannen is gemakkelijk

Maar wat als we nu niet naar huis rijden na het werk in de pub?

Plannen is moeilijk!

Plannen is onmogelijk?

De toekomst plannen is onmogelijk!

Mijn hoofd zit vol plannen

Mijn hoofd plant veel

Ik heb niet gepland om nu om half 2 te liggen plannen in mijn bed

Mijn plan was om te slapen…

Wat ik wil zeggen, is dat mijn reis volledig plannen op dit moment

Inderdaad… onmogelijk is…

En vooral een dom idee!

Plannen vormen is een goed plan.

Die plannen laten groeien door het alledaagse toeval,

Nieuwe onverwachte ontmoetingen

En het genot van prachtige ervaringen en kleine gebeurtenissen

Is nog een veel beter plan.

Al wat moet gebeuren plus al wat kan gebeuren

En vooral al wat mag gebeuren

Is het perfecte plan!

Mijn reis doorheen Australië is een plan,

Dat door al hetgeen ik per toeval meemaak

Alle prachtige mensen die ik onverwachts ontmoet

En alle schitterende dingen waarvan ik geniet,

Een perfect plan voor mij wordt…

Mijn plan voor de reis die ik reis

Is pas volledig gevormd

Wanneer ik plan om terug naar België te keren.

Geniet van het leven…

Geniet van alle kleine dingen die je op je pad doorheen de dag kruist

‘Carpe Diem’

Sofie J

The great ocean road is just great!

Maandag 17 januari

En op maandag zijn we hier weg! En zondag is onze laatste werkdag…

En vandaag is het maandag en hebben we al een groot deel van the great ocean road gedaan J

Ons abrikozenavontuur in Kyabram zit erop… De regen zorgde ervoor dat het kleine vijvertje voor onze deur, een kreek werd. Op vrijdag begon de zon er een beetje door te komen en we besloten de dag erop te vertrekken. We hadden nog een heel gezellige avond met de 2 Franse en de 2 Duitse meisjes en op zaterdag trokken we met al onze spullen op onze blote voeten door de kreek naar de auto J Mails checken, laatste boodschappen en klaar om te vertrekken!

Vaarwel Sali Bessim, vaarwel Maurie en vaarwel abrikoosjes!

Wat waren we blij, uitgelaten en overvrolijk toen we terug in onze auto zaten, de baan op! Het eerste half uur schoten we om de 5 minuten in de lach omdat we terug konden reizen! Disco in de auto en een drietal uurtjes rijden richting Torquay.

Torquay, het begin van the geat ocean road, het begin van een 253km lange route die één van de mooiste ter wereld is! Torquay, Australia’s most famous surfing town. Torquay, het begin van de surf coast. Torquay, waar mijn Canadese vrienden wonen J

Rond 5u kwamen we toe in Torquay met nog steeds veel zon en een zalige warmte! Op naar het strand! Zalig! J Dat hadden we nodig na het plukken van abrikozen in de regen na de laatste week plukken. Geen natte schoenen, geen kreken om door te wandelen, geen depressieve sfeer, maar lekker warm zand onder onze voeten, een prachtige zee en heel wat surfers om van te genieten.

Een paar uurtjes later reden we door naar de Canadezen. Voor wie de Canadezen niet kent: Ik ontmoette hen in Sydney en ha    d daar een hele fijne tijd met hen in Bondi. De Canadezen zijn (nu nog) 4 jongens, mijn leeftijd en ééntje ervan (Friso) spreekt iets wat al heel goed op Nederlands lijkt J (Beter dan sommige mensen die al jaren in België wonen en nog geen woord Nederlands spreken, dus dikke duim voor Friso!) Dus goed J We hadden daar ’s avonds een zeer geslaagd, raar feestje J We hadden een geweldige avond samen! Ook hun vriend uit Hawaï was aanwezig, een zalige bende.

’s Ochtends werden we wakker rond de middag… en we keken een film… om wakker te worden denk ik J Maar echt een prachtige film! Daarna ruimden we wat op en ondertussen waren we Patricia al kwijt want die lag op het strand. Wij gingen niet naar het strand, maar genoten van de voortuin! De jongens verblijven in Torquay in echt wel een mooi huis in een nieuwe wijk met zo van die typische voortuintjes J Met wat muziek op de achtergrond hadden we heel wat tijd om bij te praten. Toen Kingsley ‘Jeu des boules’ vond, speelden we voor de rest van de middag wedstrijdjes (in de stralende zon!) Een zalig middagje relaxen dus J

Na het avondeten trokken we (Patricia en ik) verder. Vaarwel mooi huis, vaarwel lekker bed, vaarwel Canadese vrienden, misschien tot ooit waar dan ook ter wereld J We reden naar Lorne, waar we voor de eerste keer onze auto omtoverden in een heerlijk bed J En wat slaap je goed in die auto!

Vandaag reden we, na een wandeling in Lorne (het Austrlische Knokke) door richting Johanna Beach. Ik begrijp volledig waarom mensen dit kleine stukje Australië zo prachtig vinden! Zalige (ja, opnieuw zalig) autoroute! De ene bocht na de andere om de 2minuten een bocht, op en neer, maar wat een prachtig uitzicht! Je rijdt ofwel ergens op een berg naast een mooi blauwe zee met schitterende golven aan de ene kant en aan de andere kant mooie bruine rotsen. Ofwel rij je door een groener dan groen bos waar de koeien oversteken wanneer het hen past en de koala’s zich niets aantrekken van de flitsende toeristen die snel even stoppen in het voorbijrijden. Bomen die superhoog zijn, eindeloos zicht over de zee en prachtige huizen. We reden precies door een film, maar dan int echt.

Vandaag staat ons tentje terug op, en daar is de wind weer J Ik heb het niet gemist, maar ergens is het ook wel fijn om terug in het tentje te zijn! We verblijven op Johanna Beach, een mooi strand waar je beter niet in het water duikt vanwege de haaien. We zitten eigenlijk al op de helft van the great ocean road, maar de mooiste helft moet nog komen. De helft met de 12 apostles, een deeltje van the great ocean walk, Bay of islands… De komende 3 dagen worden 3 actieve dagen met veel wandelen en genieten, genieten van de natuur!

Daarop volgt een actieve week op de boerderij J Dan gaan we een weekje gaan WOOFFEN op een boerderij in Adelaide Hills. We zien het ook als een weekje vreten, want nu leven we een weekje op rijstkoeken met confituur en choco, soep en af en toe een warme maaltijd uit blik J Een weekje diëten dus! Komt ervan als je niet veel centjes hebt J Kinneke kloppen en een beetje afvallen, kan nooit geen kwaad e!

Lieve mensen, wanneer jullie dit lezen, zit ik waarschijnlijk al weer heel wat verder in mijn avontuur hier aan de andere kant van de wereld, maar op deze manier wou ik jullie toch even laten weten hoe prachtig dit eerste stukje al was!

Dikke kussen

Sofie

Floods...

12/01/2011

Terwijl wij zitten te zagen en te klagen over de regen hier, over het kleine vijvertje dat zich vormt voor de slaapkamerdeur, over de abrikozen die we nu niet kunnen plukken, over het uren zitten/liggen/staan niksen, over de centen die nu niet binnenkomen en die we straks echt wel  nodig hebben, over de kleren die we nu niet kunnen wassen en het vervelen… verzuipen duizenden mensen letterlijk en figuurlijk in de problemen.

Ons regentje hier is nog niks. Ik zeg niks want het water komt naar beneden en de kans is groot dat ook straks hier heel wat onder water staat. Het regent hier steeds meer en meer. Wanneer je naar het weerbericht kijkt, is er overal in Australië regen, behalve in Perth. En daar gaan wij nu net naartoe en waarschijnlijk wij niet alleen. Waarschijnlijk zullen heel wat reizigers afzakken naar Perth en ze hebben gelijk… Het zal nu natuurlijk nog moeilijker worden om werk te vinden en een appartement. Maar we mogen niet klagen, zeker niet!

De hele dag door is er maar één iets op tv: het nieuws, speciale nieuwsuitzendingen en live nieuwsuitzendingen. Uren zitten we hier voor tv naar dezelfde miserie te kijken tot de tranen ons in de ogen komen, wenen voor de tv net als voor een romantische ‘bleitfilm’, alleen is dit geen film… maar de realiteit en dat zo dicht bij ons.

Samen met Stefanie (een Duits meisje die ook abrikozen probeert te plukken), zat ik daarnet voor de tv. We zagen Brisbane, ‘Wauw daar liep ik 2 weken geleden nog rond’. Ze kon haar ogen niet geloven en ik ook niet…

Een groot deel van Queensland staat al onder water en nu ook Brisbane, de derde grootste stad van Australië. Je ziet op tv hoe snel het water verder gaat en omhoog komt. Het water komt op sommige plaatsen tot op 20m hoogte… huizen volledig onder water. In Queensland zijn nu al 12 doden en meer of 60 vermisten. We zagen een broer en een zus in hun ouderlijk huis, of wat er van overschoot… Het kleine riviertje naast hun huis ging in minder dan 10min volledig omhoog tot in hun huis. De broer moest de zus optrekken en trok haar zo naar de zolder. Hij ging terug om zijn ouders mee te trekken, maar die waren weg… weg voor altijd… weg. Hun huis was volledig verwoest, net als hun leven.

Deze nacht viel een jongentje van 4 van een reddingsboot… weg… Een oude, dove man had meer geluk… Hij woonde alleen, had dus niet gehoord dat het water eraan kwam, maar hij werd op tijd gered uit zijn huisje. Huizen zijn volledig verwoest. Een gezin met drie jonge kindjes, van wie hun zoontje morgen 3 wordt, is vandaag alles kwijt. Hun net gerenoveerde huis zonder flood insuarance… alles kwijt dus! 30 000 huizen staan al onder water en in Brisbane komen daar straks nog eens 2000 straten bij! Het is 37j geleden dat de floods zo erg waren, nu zijn ze nog erger dan toen. 

De hele dag door zie en hoor je niets anders. Mensen wenen, zijn alles kwijt, moeten vluchten… Plaatsen waar het water wat weggetrokken is, liggen er verlaten bij. Hier en daar een kast, een auto, een stuk van een huis, een dode koe… En het ergste moet eigenlijk nog komen… 3 maanden wetseason en dit is nog maar het begin van de 3 maanden. De ergste natuurramp in Australië ooit. Wij moeten dus niet zagen over het beetje regen dat we hier nu hebben. Nu ik hier ben pakt me dit veel meer dan moest ik in België geweest zijn op dit moment, want het is zo dichtbij! En ook al zijn  we niet in Queensland, we zullen het straks toch ook een beetje ondervinden dat het land in een crisis zit. De prijzen gaan omhoog, prijzen voor fruit, groenten, benzine…

Geluk prijzend dat we daar niet zijn, alles nog hebben en gewoon verder kunnen gaan met ons leven hier en onze prachtige reis, denken we aan de mensen en leven we mee met hen die nu alles kwijt zijn en niet zomaar kunnen verder gaan met hun leven of kunnen vertrekken naar het westen waar de zon schijnt en in de verste verte geen sprake is van floods.

Je ziet down under is niet een paradijs op aarde (of toch niet altijd), laten we hopen dat de regen snel stopt zodat dit prachtig land, prachtig kan blijven.

Denk nu niet dat ik ongelukkig ben en hier voortdurend zit te ‘bleiten’ achter de televisie J Ik blijf genieten van de kleine dingen, doe best heel wat nuttige dingen op de pc en dergelijke terwijl het regent en kijk uit naar het vervolg van onze fantastische trip!

Dikke kussen voor jullie allemaal

Sofie

Ps: De beesten eten mij volledig op... Foto's volgen

Wauwboerderij! :)

Ihihi! :)

Hej hej!
Ben hier al terug! Omdat we daarnet echt wauwnieuws kregen en ben zo enthousiast en blij dak et nu meteen iedereen wil delen!!

We hebben net een familie gehoord van het wooffen en we mogen midden Maart naar hen toe.

En het is de boerderij met het vliegtuig en de helikopter!
En niet 1.25miljoen are maar 1.25miljoen hectare.

Dus das gewoon supernieuws!
Papa dan gaak een echte boerin zijn sie me een grotere boerderij as jij :)

Veel liefs en dikke kussen!

Fotokes :)

Nieuwe foto's
Nog enkele van de trip van Sydney naar Melbourne
En een album met de foto's van Melbourne!

Geniet!
http://picasaweb.google.com/Sfiesfia/SydneyToMelbourne
http://picasaweb.google.com/Sfiesfia/Melbourne

Dikke abrikooskussen x

1 abrikoos, 2 abrikozen, 3 abrikozen...

5 Januari 2011!

Alweer meer of een week geleden na het laatste lange bericht en we zitten nu ook in een nieuw jaartje! En wat zijn we het nieuwe jaar goed ingezet J! Zonder kater op 1 januari en al aan het werk op 2 januari! En dat voor (normaal gezien) 10 dagen lang!

Maar wat is er nog gebeurt in de laatste week van het vorige jaar… ofwel de week tussen kerst en Nieuwjaar!

Op maandag vertrokken we uit Phillip Island en verbleven we de hele middag in de Mc Donald om werk te zoeken op het internet… zonder enig resultaat. Daarna reden we door naar een camping in Melton op ongeveer 30km van het centrum van Melbourne.

We verbleven daar 3 nachten of om eerlijk te zijn 2 nachten J

Op dinsdag trokken we Melbourne in om te shoppen! J hele gezellige mooie straatjes en winkeltjes! ’s Avonds trokken we naar St Kilda, een buurt in Melbourne waar heel wat jonge mensen wonen en heen gaan. We besloten daar 1 iets te drinken, maar 1 iets werden 2 iets en 3 iets en zo hadden we daar een heel gezellige avond met 2 meisjes van Melbourne.

We leerden daar ook Luke en zijn vrienden kennen en ook zij wonen in Melbourne. Ze nodigden ons uit voor oudejaarsavond.

De dag erop… verbleven we op de camping (geen commentaar). Kleren wassen, zwemmen en zonnen J Dag erna trokken we dan naar de stad. Daar hadden we een hotel/hostel geboekt voor 3 nachten.

Etjeba!

Nooit gezien zo’n vuile boel! Je slippers bleven aan de vloer plakken, de kamers waren vuil de douches lagen vol haar en er werkten misschien drie lichten. Plus als je naar de kamer wou, moest je met de lift… juj! Sofie en de lift.. Er waren er 2 en er was niet 1 dag dat alle 2 de liften werkten. Een potje rijst dat ’s avonds op een tafel in de keuken stond, stond er de volgende ochtend nog…

Maar goed geen gezaag J We sliepen er maar 2 nachten en overdag trokken we toch de stad in!

We deden er een tocht met een gratis toeristenbus, zo zie je heel wat! We hadden prachtig weertje, aangenaam warm met een zacht briesje! We wandelden heel wat af en toen besloot ik dat ik Sydney stiekem toch mooier vindt :D. Er liepen precies ook veel meer mensen rond in Melbourne.

Het was fijn om ’s avonds terug bij te babbelen met 2 Franstalige vriendinnen die ik de eerste week leren kennen had.

Op de laatste dag van het jaar hadden we 40 graden! 40! Heb ik al ooit 40graden in mijn leven gehad? Het kan blijkbaar nog erger. In het putje van de zomer kan het in het binnenland tot 50 graden gaan en ’s nachts 40graden. Raar om 40 graden te hebben en te weten dat op andere delen in Australië de hele boel onder water staat. Jullie hebben waarschijnlijk al gezien op het nieuws hoe erg het er is. Ons eerste plan was om in die richting te gaan… wat een geluk dat we dat niet gedaan hebben! Backpackers zitten daar op daken of moeten op de zelfde plaats blijven zonder iets te kunnen doen. Het water komt tot op 6m hoogte, mensen moeten hun huizen verlaten en weten niet wat ze er zullen aantreffen als ze terugkomen. Heel veel kans op dat er een slang in hun kast zit of een krokodil in hun huis leeft… Het gebied dat nu onder water staat is zo groot als Duitsland en Frankrijk samen. Stel je voor… Frankrijk en Duitsland beide volledig onder water…

Dus klagen over de 40graden deden we dus niet. Best wel raar om buiten de bomen heen en weer te zien gaan van de wind en dan buiten te komen en een warme wind te voelen. We deden een bezoekje aan de Queen Victoria Market. We waren toch niet echt onszelf, de warmte heeft een grote invloed op hoe je je voelt.

’s Avonds trokken we dan naar Luke om van daaruit samen met hem te vertrekken naar zijn vrienden. Het feestje vond plaats in het appartement van Victoria en Amos. Buiten konden we in de tuin zitten op vals gras dat dus heel mooi groen zag J We hadden een supergezellige avond! Ik was de jongste van al, de tweede jongste was 26 en de oudste was zeker 15j ouder dan mij J Heel grappig dus. Het was een volledig anders oudejaar voor mij, een echt Australisch oudejaar met een BBQ! We hadden er gratis BBQ, maar echt superlekker en goed gedaan! De mensen waren gewoon schitterend fantastisch. We babbelden veel, dansten… super veel beter dan de massa-evenementen van thuis! En we konden tot laat buiten blijven zitten want het bleef lekker warm. Iets na 12u hier belde ik thuis op. De zussen verstonden zich er niet aan, het was daar 2u ’s middags J

Op Nieuwjaar trakteerde Luke ons op een Nieuwjaarslunch in Chapelstreet en na de middag gingen we terug naar onze hostel om ons daar voor te bereiden op de dag erna! Arbeiten!

Op zondag stonden we op om 6u, toen we onze auto veilig en wel teruggevonden hadden, reden we ongeveer 2u verder naar het noorden van Melbourne. We deden wat boodschappen en dezelfde dag nog plukten we een hele mand abrikozen.

Abrikozen, abrikozen, abrikozen…

Met een grote zak voor onze buik, op de ladder en plukken… Alle abrikozen (behalve de groene) plukken, plukken, plukken. Die gaan allemaal in een grote mand, een hele grote waar je 2 tot 3u aan bezig bent en voor 1 mand betalen ze je 35dollar. De manden gaan dan door naar een bedrijf in de buurt en onze abrikoosjes worden verwerkt tot abrikozenconfituur.

We doen normaal 3 manden per dag. Normaal… want nu ik dit aan het typen ben zijn we al 10 januari en veel hebben we nog niet geplukt.

Wanneer een stuk boomgaard volledig gedaan is, kunnen we niets meer doen. Dan moeten we wachten tot we aan een ander mogen beginnen. Wanneer we wachten kunnen we perenbomen uitdunnen. Met de schaar knip je tientallen peren van de bomen zodat de resterende peren veel groter kunnen worden. Aan 1 boom ben je een hele poos bezig en je moet er 150 doen… en je krijgt 1 dollar per boom… Niet echt motiverend dus! We moeten er nog heel veel doen maar veel zin hebben  we niet…

Of dit een goede job is weet ik zo niet… We betalen 70 dollar voor accommodatie. Onze accommodatie is een kamer die we nu delen met 2 duitse meisjes, een gesmeenschappelijke keuken die we ook nog delen met 2 franse meisjes en 1 franse jongen. Inderdaad Frans J en ze zijn slecht in engels! Ik zou moeten bijverdienen als vertaler hier J Iedere keer wanneer iets wordt uitgelegd komen ze naar mij voor vertaling! We hebben ook douches en een waskot, ons kamp. Op warme dagen gaan we na het werk naar het zwembad in het dorpje. Ook op onze vrije dag verbleven we daar bijna de hele dag.

We hebben dus een hele warme week gehad van 30 tot 38graden. Daarom staan we steeds om 6u op, zodat we in de voormiddag 2 bakken kunnen vullen want de namiddag is een hel. Gisteren begon het te regenen… we deden een halve bak. Deze ochtend regende het toen we opstonden en we vertrokken dus niet. Wanneer het regent moet je 2u wachten vooraleer je terug kan beginnen. Deze middag begonnen we dan terug. Ik denk dat we 10minuten bezig waren, we hadden elk een zak en hup daar was de regen terug…

Omdat er zo geen geld binnenkomt maar wel buiten gaat, willen we zo snel mogelijk een nieuwe job. In Perth… dus moeten we eerst in Perth geraken. Onze auto heeft vandaag een oplapbeurt gekregen. Nieuwe banden, nieuwe batterij en hij hangt terug aan elkaar J juj! Die is er dus klaar voor. Nu maar hopen dat we genoeg centjes hebben om daar te geraken.

Na ons werk hier, rijden we door naar Torquay. Daar wonen mijn Canadeze vrienden. Ze hebben ons uitgenodigd om een paar dagen bij hen te verblijven! Op naar de Canadezen dus J Fijn om ze terug te zien. Daarna doen we de Great Ocean road! Één van de mooiste routes ter wereld. We gaan oa de 12 apostelen zien. Foto’s komen zeker J

We hopen dan in 5 dagen door te rijden naar Perth. Dat is 5 dagen rijden en enkel ’s nachts stoppen om te slapen. Mensen waarschuwen ons veel, we mogen geen lifters meenemen, niet stoppen als we iemand aan de kant zien staan met autoproblemen, slapen op een camping waar genoeg anderen zijn… We gaan die dagen in onze auto slapen en niet in ons tentje. We hebben ook een boek gekocht met heel wat gratis kampeerplaatsen. Zo besparen we heel wat geld!

Voor we aan die lange rit beginnen zouden we graag een weekje wooffen. Voor wie wooffen niet kent: Je werkt op een boerderij of dergelijke en je krijgt er kost en inwoon. De boerderij waar we misschien gaan verblijven is een gewone, ik denk zelf niet dat ze veel dieren hebben. Maar de mensen klinken heel vriendelijk en de man is een Nederlander. Waarom zeg ik een gewone? Omdat er hier hele zotte boerderijen zijn! We hebben een boerderij gecontacteerd waar ze hun vee gaan controleren met de helikopter of met hun vliegtuig… hallow… Meer of 1,25miljoen are groot! Ook heel wat boerderijen met dieren die wij niet kennen. Zou dus super zijn, zouden we graag na Perth doen. Maar eerst dus Perth en daar zouden we graag een maand ofzo wonen en werken. Ons eventjes settelen.

Maar nu zijn we dus nog eventjes gestelled hier in ons kamp. Precies of ik hier de kuisziekte heb. Ik heb nog nooit zoveel een keuken gekuist… er zitten hier heel wat spinnen op een dag haalden we 6 zwarte spinnen met rode ruggen weg van onder de stoelen. Er zitten ook heel wat kevers en miljoenen muggen… Mijn benen staan vol prikken, mijn armen vol krassen van de takken en mijn vingertoppen zijn volledig kapot J Het leven van een fruitplukker!

We hebben een tv op onze kamer, die heeft 2 zenders J en die in de keuken 4. We klagen soms over reclame bij ons, maar hier heb je om de 10min reclame en dat is geen gezever!

Ik denk dat ik zowat alles gezegd heb dat ik kan zeggen… want veel gebeurt er hier niet…

Ik wens jullie nog het allerbeste en mooiste toe in het nieuwe jaar! Geniet er volop van! Tot in je vinger- en teentoppen.

Ik hou van jullie mijn abrikoosjes!  xx